|
Προσπαθώ
πραγματικά να σκεφτώ σε ποια χώρα θα απηύθυναν
τέτοιου τύπου αιχμές δύο πρώην πρωθυπουργοί προς
την κυβέρνηση που προέρχεται από το δικό τους
κόμμα και για την κυβέρνηση αυτή θα ήταν απλώς
μια Πέμπτη βράδυ. Προσπαθώ να σκεφτώ σε ποια
χώρα δύο προκάτοχοι ενός Πρωθυπουργού θα
διατύπωναν τέτοιους προβληματισμούς για το πού
πηγαίνει το κόμμα αλλά κυρίως για το πού
πηγαίνει η χώρα και ο Πρωθυπουργός αυτός θα
έκανε πως δεν ακούει, πως δεν καταλαβαίνει, με
διάφορους ταυτόχρονα να θέτουν σε εφαρμογή
σχέδια απαξίωσης και δολοφονίας χαρακτήρα. Ο
ένας είναι γραφικός, αποστάτης καθ’ έξιν και
ψευτοπατριώτης και ο άλλος είναι «χαλαρός» με
την ασφάλεια της αποστασιοποίησης και γενικώς
ξύπνησε αργά.
|
|
Ούτε λίγο
ούτε πολύ αυτά ακούγονται έπειτα από κάθε
παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή και του Αντώνη
Σαμαρά. Δεν ξέρω όμως πραγματικά πόσο μπορεί
πλέον να πιάσει μια τέτοια επιχείρηση και ακόμη
περισσότερο δεν ξέρω αν είναι εθνικά ωφέλιμο να
κωφεύει κάποιος. Αυτό που ξέρω είναι ότι
δυστυχώς αρκετές φορές οι προβληματισμοί των δύο
πρώην πρωθυπουργών επιβεβαιώνονται από τα
γεγονότα και από τα δεδομένα. Δεν πέρασαν 24
ώρες από την παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή, που
μίλησε για πολιτική κρίση πρώτης γραμμής όσο οι
πολίτες ζουν με την αμφιβολία για τη λειτουργία
των θεσμών και κυρίως της Δικαιοσύνης, και
ήρθε νέα δημοσκόπηση της ΜRB (OPEN) σύμφωνα με
την οποία το 72,2% των ερωτηθέντων εμπιστεύεται
λίγο ή καθόλου τη δικαστική εξουσία στην απόδοση
δικαιοσύνης σε μεγάλες υποθέσεις δημοσίου
συμφέροντος. Ο Καραμανλής μίλησε για εξάντληση
της αυστηρότητας της Δικαιοσύνης στους
αδύναμους, με το 50% των ερωτηθέντων να
αξιολογεί αρνητικά τους χειρισμούς της
Δικαιοσύνης στην υπόθεση Ρούτσι και το 62,5% να
κρίνει αρνητικά τους κυβερνητικούς χειρισμούς
στη συγκεκριμένη υπόθεση.
Ο Σαμαράς,
από την άλλη, έχει επιλέξει να επικεντρωθεί πιο
σκληρά στην εξωτερική πολιτική και στα «ήρεμα
νερά» και πολύ φοβάμαι ότι τους επόμενους μήνες
θα χρειαστεί να αξιολογήσουμε και αυτά τα
αποτελέσματα. Οι δύο πρώην πρωθυπουργοί παίρνουν
με κάθε τρόπο τις αποστάσεις τους ακόμη και
σημειολογικά. Ο Σαμαράς αρνείται πλέον να
βρίσκεται ακόμη και στον ίδιο χώρο με τον
Κυριάκο Μητσοτάκη, και αυτό μάλιστα φροντίζει να
το καταστήσει απολύτως σαφές. Ενώ και ο
Καραμανλής κρατά τις θερμές χειραψίες για τον
Σαμαρά εν πλήρει γνώσει και συνειδήσει ότι το
κόμμα Σαμαρά είναι ante portas.
Kαι όλα
αυτά λίγες ημέρες μετά την απόφαση του Νίκου
Δένδια να πάρει ανοιχτά θέση στην απεργία πείνας
και το αίτημα Ρούτσι, θέση πάντως – του Δένδια –
η οποία φαίνεται να ταυτίζεται με το συντριπτικό
κομμάτι της ελληνικής κοινής γνώμης. Γενικώς
λοιπόν η κυβέρνηση είναι λίγο «αλλού βαρούν τα
όργανα», σε απόσταση από την κοινωνία, από τα
ιστορικά της στελέχη και από αρκετούς βουλευτές
που «βράζουν» αφενός γιατί δεν θα επανεκλεγούν
και το ξέρουν, αφετέρου διότι δεν ταυτίζονται
πλέον αξιακά με τις θέσεις του Μεγάρου Μαξίμου.
Ράνια Τζίμα
(Το Βήμα)
|
